Karbon

Riki

  Zanim zdecydujesz się przyjąć pod swój dach nowego czworonożnego domownika przemyśl to – pamiętaj, że bierzesz na siebie odpowiedzialność za żywą istotę, która czuje, kocha, cierpi i tęskni. Jest to odpowiedzialność na wiele lat a nie tymczasowy kaprys. Pies nie jest rzeczą, a schroniska to nie hipermarkety, w których się wybiera, co się komu bardziej podoba. Psy w schroniskach to psy w potrzebie, skrzywdzone, nieraz okrutnie potraktowane przez człowieka, wymagające specjalnej troski      i opieki, czasami chore i potrzebujace leczenia. Pamiętaj decyzja o zaadoptowaniu psa powinna być podjęta wspólnie przez całą rodzinę.

Chcielibyśmy pomóc Ci w kilku krokach podjąć tą ważną decyzję i pomóc w adopcji:

1. Krok pierwszy: DECYZJA

Odpowiedz sobie na kilka zagadnień:

• czy wszyscy członkowie rodziny zgadzają się na przyjęcie do domu zwierzaka i są w stanie wziąć na siebie współodpowiedzialność za niego;
• czy jesteś w stanie zapewnić mu codzienne wyżywienie oraz świeżą wodę;
• jeżeli nie masz ogrodu, to czy Ty lub członkowie twojej rodziny znajdziecie ochotę i czas na spacery z psem przynajmniej trzy razy dziennie, niezależnie od pogody;
• jeżeli pies ma pilnować Twojego domu, to czy jesteś w stanie zaopatrzyć go w wygodną, ciepłą budę, ogrodzony kojec i stały dostęp do wody i karmy;
• czy zapewnisz mu regularne szczepienia, oraz w razie choroby opiekę weterynaryjną;
• czy wiesz, komu oddasz go pod opiekę w czasie twoich wyjazdów, jeżeli pies nie będzie mógł jechać z Tobą;
• czy Ty lub członkowie Twojej rodziny znajdziecie czas na pielęgnację i wspólną zabawę;
• czy możesz zabezpieczyć psa przed niepotrzebnym rozmnażaniem;

Pies może żyć kilkanaście lat, przez cały ten czas potrzebuje Twojej opieki, pomocy i cierpliwości!

Jednak w zamian za to nigdzie na świecie nie znajdziesz przyjaźni, wdzięczności i oddania równie wielkiego, jak to, które potrafi okazać przygarnięty ze schroniska pies.

Jeżeli na powyższe zagadnienia jesteś w stanie odpowiedzieć twierdząco, a Twoja chęć przygarnięcia psa podyktowana jest potrzebą serca - powitamy Cię serdecznie w schronisku i z radością oddamy pod twoją opiekę jednego z naszych piesków.

2. Krok drugi: WYBÓR

Zanim przyjdziesz po swojego nowego przyjaciela zastanów się jaki ma on być. Mamy dla Ciebie kilka rad:

• Jeżeli masz mieszkanie najlepiej wybrać psa małego pokojowego, lub średniego. Duży pies także może mieszkać w blokach, ale musisz mu zapewnić dużo ruchu na spacerach;
• W domu z ogrodem dobrze czują się psy o każdej wielkości;
• Jeżeli jesteś osobą starszą, zrównoważoną, spokojną lepiej zdecyduj się na psa w średnim wielu lub starszego, takie psy doskonale się przyzwyczajają i są wspaniałymi przyjaciółmi na wiele lat;
• Jeżeli pies ma być przyjacielem dziecka lepiej wziąć młodego psa, będzie on bardziej chętny do szalonych zabaw i wysiłku;
• Delikatny, gładkowłosy pies nie może mieszkać w budzie, musi mieć ciepłe miejsce w mieszkaniu;

Jeżeli nadal nie jesteś pewien jaki piesek pasuje do Ciebie możesz poprosić o pomoc w wyborze pracowników schroniska, lub umówić się z doświadczonymi osobami, które przed wycieczką do schroniska chętnie spotkają się z Tobą i pomogą Ci dokonać wyboru. Numery, pod którymi możesz się

z nami kontaktować:

Kasia - e-mail: dea2@op.pl ; tel. kom. 782 71 77 71

Zosia - e-mail: zofiakrystyna@poczta.onet.pl ; tel. kom. 508 063 271

3. Krok trzeci: ADOPCJA

▪ Nadszedł ten wielki dzień, kiedy zabierzesz ze sobą do domu nowego członka rodziny. Musisz być na to dobrze przygotowany. Pamiętaj, że Ty może będziesz trochę zdenerwowany, ale dla psa to będzie nie tylko wileka radość, ale i ogromny stres. Zanim pojedziesz do schroniska przygotuj w domu miejsce dla Twojego nowego przyjaciela – legowisko, na którym będzie spał, oraz miskę z wodą w dogodnym dla Ciebie i psa miejscu. Jeżeli pies będzie mieszkał w budzie, pamiętaj, aby w kojcu była miska z wodą.

▪ Jadąc do schroniska zabierz ze sobą:

• smycz i obrożę dla psa, kocyk do samochodu, aby mógł się położyć w drodze powrotnej;
• niewielką kwotę pieniędzy (60 zł.) abyś mógł zapłacić za szczepienia;
• dokument tożsamości ze zdjęciem potrzebny do spisania umowy adopcyjnej;

▪ Zarezerwuj sobie przynajmniej 2 godziny czasu, aby można było spokojnie wybrać zwierzaka, załatwić formalności i mieć chwilkę czasu na pierwsze zapoznanie. Pracownik schroniska oprowadzi Cię po terenie, pokaże pieski i odpowie na pytania dotyczące tych, które Cię interesują – zapytaj o charakter, stosunek do dzieci, jeżeli mają razem mieszkać, wiek, i inne ważne dla Ciebie sprawy. Jeżeli wcześniej korzystałeś z pomocy którejś z wyżej podanych osób, może ona pojechać z Tobą i pomóc w wyborze.

Zabranie wybranego pieska do domu jest poprzedzone spisaniem umowy adopcyjnej. Przeczytaj ją koniecznie przed podpisaniem. Zanim wyruszycie w drogę do domu pospaceruj chwilę poza terenem schroniska z nowym przyjacielem, pozwól mu załatwić swoje potrzeby, niech oswoi się przez chwilę

z Tobą, trochę uspokoi.

4. Krok czwarty: NARESZCIE W DOMU

Pierwsze chwile a nawet godziny w nowym domu są dla Ciebie i dla psa bardzo ważne. Zwierzak może się różnie zachowywać, pamiętaj, że jest teraz w ogromnym stresie. Z nerwów może załatwić się na dywanie, pogryźć ulubione kapcie, ale także schować się w kącie ze strachu. Nie wiesz w końcu, jakie miał doświadczenia i przejścia w przeszłości. Najlepiej jeszcze przed wejściem do domu pozwolić mu na załatwienie się na zewnątrz, a przedmioty nadające się do gryzienia schować w bezpiecznym miejscu. Można mu zostawić jakąś zabawkę – gryzaka na jego posłaniu. Najlepiej po wprowadzeniu do domu zostawić go w spokoju, niech sam sobie wszystko poogląda, powącha, zapozna się z domem, uspokoi, może położy się i odpocznie. Daj mu parę godzin na oswojenie się z nową sytuacją. Sam, kiedy poczuje się bezpieczniej przyjdzie do Ciebie i członków twojej rodziny na bliższe zapoznanie. Jeżeli ma mieszkać w budzie usiądź w ogrodzie i pozwól mu swobodnie pobiegać, nie zostawiaj go samego i nie zamykaj od razu w kojcu. Poczekaj aż do Ciebie podbiegnie i poświęć mu trochę czasu zanim zostawisz go w kojcu.

Jeżeli zaadoptowałeś szczeniaka sprawa może wyglądać trochę inaczej. Malec będzie Cię potrzebował, nie zostawiaj go samego na pierwszą noc, niech śpi przy Tobie. Nie zostawiaj szczeniaka od razu

w kojcu, to przecież jeszcze „dziecko”.

Pierwsze parę tygodni nie będzie łatwe – ani dla Ciebie i twojej rodziny, ani dla psa. W tych pierwszych tygodniach pojawia się najwięcej problemów. Pies poznaje otoczenie, ludzi, sprzęty, zwyczaje domowników, może się wydarzyć, że zniszczy parę rzeczy, będzie się zachowywał nie tak, jak tego oczekujesz. Pamiętaj, on dopiero wszystko poznaje, oswaja się z nowym domem, to Ty musisz go nauczyć co jest dobre, a co złe, i czego nie wolno robić. Możliwe, że przygarnąłeś pieska, który nigdy nie miał domu, więc wszystkiego trzeba będzie go nauczyć od podstaw.

Pamiętaj – pies musi mieć stały dostęp do czystej i świeżej wody!!!

Szczeniaki do 5 miesiąca karmimy 5 razy dziennie. Można podawać dwa posiłki mleczne, np. Biały ser kleik mleczno ryżowy przygotowany na wodzie. Prawdziwe krowie mleko może powodować biegunki.

Pozostałe posiłki mogą się składać z mięsa ugotowanego i rozdrobnionego z ryżem, makaronem lub kaszą, z dodatkiem ugotowanych warzyw. Nie należy dawać zbyt tłustego jedzenia oraz dodawać przypraw. Dwa razy w tygodniu można podawać surowe żółtko jaja. Można też karmić maluchy gotową karmą przeznaczoną dla szczeniąt. W następnych miesiącach życia psa ilość posiłków stopniowo zmniejszamy. Dorosłemu psu (powyżej 1,5 roku życia) wystarczy jeden posiłek dziennie, taki, aby mógł jajęść się do syta. Można podawać np. mięso gotowane z warzywami i kaszą, lub suchą karmę. Nie należy mieszać karmy suchej z mięsem.

Jeżeli okaże się, że mimo największych starań nie jesteś w stanie z różnych względów nadal zajmować się psem, i nie znalazłeś innego odpowiedzialnego, dobrego domu dla niego - skontaktuj się z Fundacją - tel. 782 71 77 71. Nie wyrzucaj, nie oddawaj byle komu, nie zostawiaj w ustronnym miejscu!!!

Pamiętaj – powrót psa do schroniska po tym, jak miał przez jakiś czas dom i bliskiego człowieka to dla niego szok i olbrzymia krzywda, rana na psychice pozostaje na długo, czasami na zawsze, dobrze to przemyśl, takie rozwiązanie jest ostatecznością. Jednak zawsze jest to lepsze wyjście niż pozostawienie go samego na pastwę losu!!!