Niko

Riki

Niniejszy tekst opracowany został na podstawie przepisów Ustawy o ochronie zwierząt. Niniejsze przepisy prawa obowiązują na terenie Polski, i dotyczą wszystkich zwierząt kręgowych.

Kto zabija, uśmierca zwierzę albo dokonuje uboju zwierzęcia z naruszeniem przepisów ustawy podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Tej samej karze podlega ten, kto znęca się nad zwierzęciem.

Jeżeli sprawca czynu działa ze szczególnym okrucieństwem podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Każde zwierzę wymaga humanitarnego traktowania. Prawo polskie zabrania znęcania się nad zwierzętami, a ustawa wymienia katalog czynów, za które grozi odpowiedzialność karna. Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień.

Zabronione jest:

- umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia,

- znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie,

- wykonywanie zabiegów mających na celu zmianę wyglądu zwierzęcia w celu innym niż ratowanie jego zdrowia lub życia,

- przycinanie psom uszu i ogonów (kopiowanie),

-  złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt,

- porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje,

- utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji

-  stosowanie okrutnych metod w chowie lub hodowli zwierząt,

- utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu lub wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby właściwe dla gatunku,

-  organizowanie walk zwierząt,  

- wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu,

- transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie w celu sprzedaży bez dostatecznej ilości wody uniemożliwiającej oddychanie,

- używanie do pracy albo w celach sportowych lub rozrywkowych zwierząt chorych, a także zbyt młodych lub starych, zmuszanie ich do czynności, których wykonywanie może spowodować ból,

- bicie zwierząt przedmiotami twardymi  i ostrymi  lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn,

- przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nieodpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg, zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu

- transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres,

- używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć

-  dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nieposiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec

- obcowanie płciowe ze zwierzęciem (zoofilia).

Zwierzę traktowane w sposób opisany powyżej może być czasowo odebrane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia i przekazane schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę domowe lub laboratoryjne, gospodarstwu rolnemu, jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub  ogrodowi zoologicznemu lub schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych.

Kto utrzymuje zwierzę domowe ma obowiązek:

zapewnienia mu pomieszczenia chroniącego przed zimnem, upałami, deszczem i śniegiem, z dostępem do światła dziennego. Pomieszczenie musi umożliwiać zwierzęciu swobodną zmianę pozycji ciała. Zwierzę musi mieć zapewnioną odpowiednią karmę i stały dostęp do wody. Przepisy prawa zabraniają trzymania zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały dłużej niż 12 godzin w ciągu doby, lub w sposób powodujący u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie (na przykład zbyt ciasna obroża, zbyt mały kojec). Długość uwięzi (np. łańcucha) nie może być krótsza niż 3 metry, i musi zapewniać zwierzęciu możliwość niezbędnego ruchu.   

Osoba, która napotka porzuconego psa lub kota, w szczególności pozostawionego na uwięzi, ma obowiązek powiadomić o tym najbliższe schronisko dla zwierząt, straż gminną lub Policję.

Zabronione jest:

- rozmnażanie psów i kotów w celach handlowych (nie dotyczy hodowli zwierząt zarejestrowanych jako rasowe)

- handlowanie zwierzętami domowych na targowiskach, targach i giełdach,

- prowadzenie targowisk, targów i giełd ze sprzedażą zwierząt domowych,

- handlowanie psami i kotami poza miejscami ich chowu lub hodowli,

- puszczanie psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna (nie dotyczy to terenu prywatnego, jeżeli jest ogrodzony w sposób uniemożliwiający psu wyjście)

- nabywania zwierząt domowych na targowiskach, targach i giełdach oraz poza miejscami ich chowu lub hodowli.